پل های عابر پیاده با محوریت توسعه پایدار

امروزه، در سیاستهای طراحی شهری به دنبال تقویت محیطهای پیاده و از بین بردن موانعی هستیم که توانایی ما را برای پیادهروی آسان و ایمن، محدود میکند. ما در اغلب موارد خیابانها و فضاهایی را طراحی میکنیم که الویت را به عبور وسایل نقلیه داده است. بنابراین برای انسانهاییکه از این فضاها استفاده میکنند، شهری را میسازیم خطرناک، بدوناحساس امنیت و خودمانی بودن در هنگام حضور در فضاهای شهری آن. اتومبیلها روز به روز حاکمیت خود را بر شهر بیشتر میکنند و به دنبال آن نقش و حضور عابر پیاده در فضاهای شهری کمرنگتر میشود. نتیجه این عمل ساختن شهرهابا خصوصیات انسانی پایین است، فضاها فاقد حس هویت و صمیمیت هستند و انسان به فردی غریبه در فضاهای شهری تبدیل میشود. در این تحقیق روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی و داده ها و اطلاعات پژوهش و تحلیل اطلاعات به شیوهکتابخانهای و اسنادی و همچنین از مشاهدات میدانی استفاده شده تا بتوان یک آسیبشناسی بدست آورد

Keywords:

توسعه , پایدار , پل , پیاده