تعاملات اجتماعی ، حلقه ای مفقوده در پارادایم های فکری موجود در معماری و شهرسازی معاصر

شکل گیری یک معماری ماندگار در ورای جنبه ظاهری پیدایش خود ، بسیار داستان های نهفته در پشت پرده خود دارد. مولفه هایی که چه پیدا و چه پنهان ، همچون حلقه های یک زنجیر یا تار و پود یک فرش اصیل گره خورده در هم تاب نبود هیچکدام از هم بندان خود را ندارد . سه حلقه مورد بحث در این متن ارتباطات انسانی ، فرهنگ و معماری است .پارادایم های فکری حاکم بر معماری سنتی ما سرشار از اتفاقات و نقاط مکثی است که با تلنگری هوشمندانه ، تقدس و اهمیت ارتباطات اجتماعی و با هم بودن را به ما یادآوری می کند . مولفه ای که در دل تاریخ جایگاه خودرا نشان داده وهمین تعاملات و ارتباطات اجتماعی و در یک کلام نیاز به یکدیگر را نه تنها به عنوان یک دغدغه بلکه به عنوان یک پایه و اساس برای شکل گیری مفهوم جامعه یادآور ساخته است . رفتارهای اجتماعی و علی الخصوص تعاملات در یک جامعه زیربنای ساخت پاردایم های فکری منتج به شاکله فرهنگی مخصوص همان نقطه جغرافیاست ؛ ارتباطات انسانی ست کهپایه گذار نوع نگرش و در نتیجه فرهنگ ساکنین یک منطقه می گردد . مولفه ای که هرچند شاید تنها مولفه نباشد اما جایگاه رفیع آن انکار ناپذیر است . حال اگر چرخشی به سمت مسیله معماری داشته باشیم ، چگونه می توان دربابمعماری صحبت به میان آورد و از فرهنگ آن مردمان چیزی نگفت ، فرهنگی که یکی از پایه های آن ارتباطات انسانی است . یک چرخه بی نظیر از سه واژه ارتباطات انسانی ، فرهنگ ، معماری و مجددا ارتباطات انسانی و حرکتی به درازای تاریخ گذشته و پیش رو ؛ یک دومینوی دایره ای شکل و پایان ناپذیر از سه مفهوم .

Keywords:

تعاملات انسانی , فرهنگ , معماری , معماری مدرن , ارتباط