حکیمه حیدری - کارشناس ارشد معماری

معلولیت جزء لاینفک هر جامعه است و این قشر به هر دلیل در این جامعه زندگی خواهند کرد؛ ضروری است در کنار نیازانسانهای عادی، به نیاز این قشر از جامعه نیز توجه شود. در معماری نیز میبایست، محیطی سازگار با شرایط خاص معلولین مناسبسازی گردد. مناسبسازی میکوشد با هدف ایجاد تساوی فرصتها و رعایت حقوق افراد معلول، به منظور مشارکت آنان درکلیه امور جامعه در جهت ایجاد فضایی مناسب گام بردارد. محیط ورزشگاه به عنوان یکی از عوامل برانگیزاننده، و محل انجام ورزش، میبایست آمادگی و ظرفیت کافی جهت ارایه امکانات لازم و تسهیلات مورد نیاز این قشر را داشته باشد. آنچه در این مقالهبه عنوان یک راه حل بهینه در جهت بهبود وضعیت زندگی معلولین پیشنهاد میگردد، طراحی ورزشگاه انعطافپذیر است. به این معنا که علاوه بر آنکه رویکرد استفاده از ابزارهای حرکتی معلولین در آنها گنجانده شده، پتانسیل تنوع، تغییر و تطبیق با نیازهای فضایی آنها را نیز دارا باشد. این مقاله می کوشد تا با معرفی رویکرد انعطافپذیری در ورزشگاه گامی در جهت بهبود وضعیت زندگی معلولین بردارد.

انعطافپذیری ، فضای انعطافپذیر ، ورزشگاه ، ورزش، معلولیت