پریسا منتظری شاد - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، همدان، ایران
محمدمهدی گودرزی سروش - استادیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحدهمدان، همدان، ایران
اسداله نقدی - دانشیار گروه علوم اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

فضاهای حاشیه نشین یا سکونتگاه های خودرو مناطقی در یک فضای شهری هستند که دولت این فضاها را به رسمیت نمیشناسد و ساکنینی که در این مناطق زندگی میکنند، دارای تملک بر خانه و زمین خود نیستند زیرا به صورت نامتعارف رشد و گسترش یافته اند و از امکانات شهری در این مناطق بی بهره هستند و در جامعه شهری آنها را به رسمیت نمیشناسد و دارای امکانات فضاهای شهری نیستند. افرادی که در این مناطق زندگی میکنند عرفا افرادی هستند که دارای شرایط سخت زندگی و وضعیت اقتصادی میباشند و امنیت در آ نها به شدت فضاهای متعارف شهری وجود ندارد. ولی کسانی در این مناطق زندگی میکنند و این باعث میشود ک ه برای حضور سالم آنها در فضاهای عمومی فکری اندیشیده شود. در این پژوهش با استفاده از روش ت حقیق کیفی و جمع آوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانهای و اسنادی بدین نتیجه رسیدیم که هرچه فضاهای تجمعی و محیطهای فرهنگی- تفریحی و اجتماعی در این مناطق طراحی و ساخته شود تعاملات سالم اجتماعی آنها نیز افزایش مییابد و این عوامل باعث تاثیر گذاری مثبت بر روابط اجتماعی مردم و همچنین مردم با محیط خود چندین برابر شود و امنیت در این مناطق افزایش یابد.

سکونتگاه های غیررسمی، اجتماع پذیری، تعاملات اجتماعی، منطقه خضر