معیارهای برازش عدالت و توزیع مسیولیتهای کاهش انتشار گازهای گلخانهای در مقیاس بینالمللی

تاثیرات منفی تغییر اقلیم تنها در سایه سیاستهای کاهش انتشار گازهای گلخانهای، مورد توافق بینالمللی قابل کنترل است. جهت دستیابی به یک توافق جامع باید اصول انصاف و عدالت در تخصیص سهمیههای انتشار بین کشورها لحاظ شود. این پژوهش به گردآوری و ارزیابی معیارهای مختلف مبتنی برعدالت و انصاف در ب عد ب ینالمللی پرداخته است. مضامینی از قبیل مساوات بشری، اصل حاکمیت، عدالت افقی و قایم و پرداخت توسط آلاینده بهعنوان مهمترین اصول پذیرفتهشده در این حوزه مدنظر قرار میگیرند.کشورهای مختلف براساس سود و زیان شخصی به ارایه اصول و معیارهای مبتنی بر عدالت پرداختهاند، اما دستیابی به توافقی جامع و مورد پذیرش برایهمه کشورها منوط به انتخاب ترکیب درستی از معیارها است و باید در برگیرنده اصول مورد توافق همه گروهها باشد. کشورهای توسعهیافته بر سرانه انتشارها و کشورهای با اقتصاد در حال گذر به دنبال سرانه GDP برابر هستند. اگرچه اجلاسهای COP21-22 میتوانست بهعنوان فرصتی مناسببرای بازبینی اصول و تخصیص سهمیههای عادلانه انتشار گازهای گلخانهای در میان کشورها مدنظر قرار گیرد، اما این اجلاسها نیز بر پایه توافقگروههای مختلف و نه بر مبنای اصول انصاف و عدالت به تبیین سهمیهها و مسیولیتهای کاهش انتشار پرداخت و این مسیله میتواند بهعنوان مانعی بر سر پایبندی و اجرای تعهدات کشورها و الزامآوری آن بهشمار رود

Keywords:

تغییر آب و هوا , گازهای گلخانهای , سهمیه انتشار , معیار , عدالت