امیررضا کشتکار - عضو هیات علمی گروه آموزشی مدیریت مناطق بیابانی، مرکز تحقیقات بین المللی بیابان، دانشگاه تهران

خشکسالی پدیدهای طبیعی و اجتناب ناپذیر است و با توجه به رخداد مکانی این پدیده بررسیهای منطقهای میتواند در شناخت و پیش بینی آن و نیزبرنامهریزی به منظور مدیریت بهینه منابع آب، اهمیت زیادی داشته باشد. شاخصهای متعددی وجود دارند که گویای وضعیت خشکسالی در منطقه میباشند، هر چند که هیچکدام بطور ذاتی نسبت به دیگری ارجحیت ندارند، ولی بعضی از آنها در شرایطی خاص بهتر عمل میکنند. در این مطالعه بااستفاده از شاخص خشکسالی اقلیمی بارش استاندارد، طی یک دوره آماری 40 ساله1348-87 پدیده خشکسالی در 10 ایستگاه باران سنجی حوزه آبخیز دریاچه نمک بررسی شده است. پس از تعیین سالهای دارای بیشترین شدت خشکسالی، با استفاده از روشهای گوناگون زمینآمار و معین پهنهبندی مکانی شدت خشکسالی برای سال دارای شدیدترین شدت خشکسالی مشترک در تمامی ایستگاهها اتجام شد و در نهایت با استفاده ازشاخص مجذور میانگین مربعات خطا، بهترین روش پهنهبندی مکانی تعیین گردید. نتایج نشان داد که در بیشتر ایستگاههای منطقه مورد مطالعه در سال های 1349 و 1360 ، خشکسالی شدید؛ و در سالهای 1351و75و78و77و86 خشکسالی بسیار شدید، بوقوع پیوسته است. همچنین بر اساس شاخص ارزیابی پهنهبندی مکانی مدل تابع شعاعیRBFبه عنوان بهترین روش پهنهبندی تعیین گردید.

خشکسالی، شاخص بارش استاندارد، پهنهبندی، روشهای زمین آمار، روشهای معین