هیدروژن زدایی اکسایشی پروپان با کاتالیست وانادیوم بر پایه نانولوله تیتانیت پایدار شده با محتوای سدیم

در پژوهش پیش رو فرآیند هیدروژن زدایی اکسایشی برای تولید پروپیلن از پروپان به کار گرفته شده است و اکسیژن به عنوان اکسنده به کارگرفته شده است. پایه کاتالیست به دلیل فعالیت بالا و مساحت سطح زیاد نانولوله تیتانیت تهیه شده به روش ابگرمایی انتخاب شد. نانولوله های تیتانیت در دماهای بالا ناپایدار هستند و مقدار زیادی از یطح خودرا از دست می دهند. با تغییر مرحله اسید شویی در فرایند آبگرمایی و حفظ محتوای سدیم، تاثیر آن بر روی پایداری حرارتی نانولوله های تیتانیت مورد تحقیق قرار گرفت. ساختار نانولوله های تیتانیای سنتز شده با دو محتوای متفاوت از سدیم با آنالیزهای XRD,FE-SEM, BET و TGA بررسی شد و تاثیر مثبت سدیم بر روی تخریب کمتر سطح به تایید رسید. کاتالیست وانادیا به روش تلقیح تر از اکسید وانادیم بر پایه ی ناولوله ی تیتانیت حاوی سدیم تهیه شد. به دلیل تخریب بخشی از ساختار نانولوله مساحت سطح آن پس از کلسینه شدن کاهش پیداکرد. افزایش میزان وانادیا سبب افزایش دمای پیک بیشینه ی احیا در تحلیل H(2)-TPR می شود. بررسی کاتالیست ها نشان داد که افزایش مقدار وانادیا سبب افزایش تبدیل و کاهش گزینش پذیری پروپیلن می شود. بهترین بازده برای کاتالیست 5 درصد وزنی در دمای 500˚C با مقدار 13/8% حاصل شد.

Keywords:

نانولوله های تیتانیت , پایداری حرارتی , سدیم , هیدروژن زدایی اکسایش , پروپان , پروپیلن , وانادیم , گزینش پذیری