مطالعه و بررسی پتانسیل هیدروکربنزایی سازندهای پابده و گورپی به کمک ارزیابی ژیوشیمیایی سنگ منشا برش پشگر در میدان نفتی منصورآباد

به علت داشتن پتانسیل بالقوه برای تولید نفت حوضه رسوبی زاگرس یکی از مهمترین حوضه ها به شمار می آید، منطقه موردمطالعه ما در این حوضه قرار گرفته است. در این مطالعه پتانسیل هیدروکربنزایی سازندهای گورپی و پابده در برش پشگر به عنوانسنگ های منشاء احتمالی در میدان نفتی منصورآباد مورد ارزیابی ژیوشیمیایی قرار گرفته اند. از سازند پابده و گورپی نمونه برداری شدو توسط دستگاه راک- اول 6 مورد آنالیز قرار گرفت. ترسیم دادههای حاصل از پیرولیز راک اول نشان دهنده این است که سازندهایپابده و به خصوص گورپی پتانسیل هیدروکربنزایی را دارند. نمونه های سازندهای گورپی و پابده مشخص می کنند این دو سازند بهبلوغ حرارتی کاملی نرسیده اند که این نشان دهنده آن است که اکثر نمونه های این دو سازند به پنجره نفتی وارد نشده اند و با توجهبه اینکه نمونه های ما سطح الارضی می باشند این مساله کاملا طبیعی است. تعیین میزان جذب هیدروکربن توسط ماتریکس سنگنشان داد که میزان جذب در نمونه های سازند گورپی بیشتر از سازند پابده است و این امر حاکی از آن است که ماتریکس سنگها درسازند گورپی در مقایسه با سازند پابده دارای کانی های رسی بیشتری است.

Keywords:

پتانسیل هیدروکربنزایی , سنگ منشاء , ارزیابی ژیوشیمیایی , سازند پابده و گورپی