عاطفه بازیار

ادبیات مقاومت به مجموعه آثاری گفته میشود که از زشتیها و فجایع بیداد داخلی یا تجاوز بیرونی در همه حوزههای سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی با زبانی ادیبانه سخن میگوید و وطن به عنوان یکی از مولفههای هویتساز پایداری به شمار میرود، که در میان هر ملتی مطرح میشود و علاقه و دوستی نسبت به آن در صیانت از فرهنگ و هویت یک کشور میتواند تاثیرگذار باشد. وطن یکی از باارزشترین داشتههای انسان است که بدان عشق ورزیده و افتخار میکند. عشق و علاقه به وطن یکی از اصلی -ترین درونمایههای شعری شاعران – بهویژه شاعران معاصر _ محسوب میشود. توجه به گسترش مفهوم مقاومت و بازتاب وطن در ادبیات معاصر، به خصوص در فلسطین و ایران و ظهور شاعران نامی و بزرگی در این حیطه، از جمله عللی است که پژوهش پیش روی در پی تبیین آن در شعر دو شاعر بزرگ یکی فدوی طوقان از فلسطین و دیگری قیصر امینپور از ایران است و سعی دارد مولفههای آن را تحت عناوین زیر بررسی نماید: شهیدان وطن، امید به آینده وطن، مبارزه و ایستادگی در راه وطن، عشق به وطن.اندوه وطن. در این پژوهش در پی آنیم که نگاه دو شاعر را به وطن به گونهای شفاف بررسی نموده و وجوه شباهت و تفاوت این مفهوم را بررسی نماییم

وطن، ادبیات مقاومت، فدوی طوقان، قیصر امینپور