بررسی جایگاه تشبیه تمثیل در شعر قیصر امینپور

در وادی ادبیات چه بسا میتوان حالات درونی و خصایل شخصیتی شاعر را در تصاویر شعری او جستوجو کرد و با کشف تعابیر و تصاویر جدید و معانی تازه و بدیع و از طریق صورخیال شعری وی به جهانبینی و آرمان او رسید. از سوی دیگر تشبیه نشان دهنده تقلید یا خلاقیت شاعر است، از همین رو بررسی جوانب جمالشناسانه و عناصر زیبا شناختی شعر قیصر امینپور به عنوان شاعر مطرح متعهد و آرمانگرای سالهای اخیر و به عنوان نماینده این نسل از شاعران ایران زمین و همچنین تجزیه و تحلیلعنصر تشبیه یکی از صنایع ادبی مهم و دخیل در این امر ضروری به نظر میرسد با طرح این سوال که او برای ایماژها و تصاویر شعری از کدام عنصر بیشترین بهره را برده است؛ در این پژوهش تلاش بر این است که با تامل در خصوص تشبیه و علیالخصوص تشبیه تمثیل در شعر قیصر امینپور اندکی از پیوندهایی که این شاعر متعهد میان پدیدهها خلق کرده واکاوی گردد و بستری برای بررسی زیباشناسانه اشعار وی مهیا گردد. با تمرکز بر گرایش اشعار وی به سمت اسلوب و سبک هندی و اینکه اسلوب معادله وتمثیل از خصایل برجسته این سبک است، استفاده از تمثیل در آثار وی و کاربرد این صنعت و تحلیل بسامدی آن مورد توجه نگاشته پیش روست.

Keywords:

قیصر امین پور , تشبیه , تمثیل , صور خیال