مریم نجفی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد
حسین خسروی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد

مجدالدین میرفخرایی گلچین گیلانی یکی از شعرای تاثیرگذار در گسترش شعر معاصر فارسی است. وی از نخستین پیروان تفکر نظریه نیمایی در دهههای 20 و 30 است. در شعر او همواره به زیبایی شعر کودکان در بستر زبانی ساده و گویا که با عاطفه و احساس همراه و فشرده شده، آگاهانه توجه شده است. این شاعر معاصر به صورت بارزی تحت تاثیر اقلیم و محیط زیست خویش (گیلان) واقع شده و این ویژگی به شعر او طراوت و حالت خاصی بخشیده است که با شعر بسیاری از دیگر گویندگان فرق دارد.شعر باران از معروفترین آثار گلچین گیلانی است که به عنوان نمونهای خوب از شعر نو شهرت یافت و این نمونه بسیار خوب از رنگ و سرشار از زندگی و امید و نیز فراوانی تصاویر برگرفته از زادگاه شاعر، خود میتواند نشانی از اقلیمگرایی وی باشد. این پژوهش بر آن است تا با کند و کاو در شعر باران گلچین گیلانی، موسیقی و وزن، تصویرگری، تاثیرپذیری از اقلیم محیطی و نیز عناصر برگرفته از طبیعت را در این شعر بررسی نماید.

گلچین گیلانی، خاطره کودکی، تصویرگری، موسیقی، شعر باران