نمودگارهای ایران باستان در آثار صادق هدایت

پایههای افکار، اندیشه و بیان بسیاری از اندیشمندان و نویسندگان معاصر فارسی بر آیینهای کهن، باورها و اعتقادات عامیانه و فرهنگ غنی ایران باستان پیوند خورده است. صادق هدایت نیز از جمله نویسندگان برجستهای است که علی رغم کج فهمیهایش از زندگی و دین ، به ایران باستان و مظاهر آن دلبستگی داشته است ، که ترجمه متون فارسی میانه گوشهای ازاین تعلق خاطر است ولی دیگر آثار وی نیز از وابستگی اندیشه بی نصیب نمانده است، هدایت، با تبحر بینظیری از تمام سمبلها و مظاهر فرهنگی و اساطیری ایران باستان برای نشان دادن باورهای خویش استفاده کرده و ذهن مخاطبش را به سوی آنچه میخواهد سوق میدهد. گاه به کنایه و گاه به صراحت در پستوی ذهنی خویش باایرانی از پس قرون پیوند برقرار میکند و مخاطبش را نیز در این پیوند شریک میسازد . وی باتسلط ماهرانهاش به زبان پهلوی از عقاید وباورهای پهلوی زبانان زرتشتی و دیگر کیشهای باستانی ایران کمک گرفته و باورهای آنان را با دیدگاههای خود پیوند زده و گاه با خلق تصاویر سو ریال ،به فضای داستانی خویش رنگ و بویی تازه میبخشد. در این پژوهش به گوشههایی از این پیوند پرداخته شده است.

Keywords:

جشن سده , تدفین , سرو , خروس , زروان , هدایت