محمد سلمانی مقدم - استادیار گروه جغرافیای دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری
کاظم علیآبادی - مربی گروه جغرافیای دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری
سیده فاطمه علوی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه حکیم سبزواری

شهر مجموعهای از عوامل طبیعی، اجتماعی و محیطهای ساخته شده توسط انسان است. رشد سریع پدیدهی شهرنشینی در دهههای اخیر، چشماندازهای شهری را بهشدت تغییر داده است. هنگامی که بافت شهری در هر محدودهای از شهر به هر علتی رو به رکود میرود آن محدوده در روند فرسودگی قرار می- گیرد. بافتهای فرسودهی شهری بخش اعظمی از سطح شهرها را تشکیل میدهند. این بافتها از یکسو از طیف گستردهای از مشکلات کالبدی، عملکردی و زیستمحیطی رنج میبرند و برای کل گسترهی شهریک تهدید جدی بهشمار میآیند و از سوی دیگر مهمترین پتانسیل شهرها برای استفاده از زمین جهت اسکان جمعیت، تامین فضاهای باز و خدماتی و نیز بهبود محیط زیست محسوب میشوند. برای نگهداری از این بافتها، حضور و همکاری ساکنان محلی الزامی است. هرگونه مداخله در بافتهای زنده ی شهری بدون مشارکت ساکنان بینتیجه و ناپایدار است. اهداف مورد نظر در این تحقیق عبارت است از توجه به نقش و مشارکت مردم در امر ساماندهی بافت فرسوده و در نهایت ارایهی پیشنهادات برای ساماندهی اینبافتها. بهمنظور بررسی بافتهای فرسودهی شهر بجنورد و ساماندهی آن، از نرمافزار آماری SPSS ، و آزمون آماری تی تک نمونهای استفاده شده است. بر اساس نتایج این تحقیق هرچه میزان درآمد افراد افزایش پیدا کند آنها تمایل بیشتری به مشارکت در ساماندهی و نوسازی بافت محلهی خود را خواهند داشت که در بررسیها مشخص شد نزدیک به 50 درصد از پاسخگویان به ادامهی زندگی در محلهی خود تمایل دارند. تقریبا بیش از نیمی از افراد توانایی مالی بالایی برای انجام بهسازی و نوسازی واحدهای خودرا بهتنهایی ندارند و تمایل به دریافت وام در آنها بسیار بالاست. پس باید در بین مردم اعتماد نسبت به مسیولین و سازمانهای دولتی را ایجاد نمود و نتایج مفید حاصل از مشارکت آنها را برایشان بیان کرد.

مشارکت، ساماندهی، بافت فرسوده، شهر بجنورد