نقش تاثیرپذیری طرح از بستری سبز و تاریخی نمایشی بر احیای معماری زمینه گرا -در طراحی یک مرکز هنرهای نمایشی در قزوین

تیاتر یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین هنرهای هفت گانه است که ایده آل است در زمینهای مستعد به لحاظ فرهنگی و نمایشی نمود پیدا کند. معماری زمینه گرا بر زمین مداری و پیوند محیط با فضا تاکید دارد و با درک پیام بستر خود شکل میگیرد و در واقع پیامی را به عینیت میرساند و طراحی میکند که بستر معماری به او داده است؛ در نتیجه ساختمان جزیی کوچک از طبیعت پیرامونی خواهد بود. در این نوع معماری هر بنایی بر اساس زمینه های فرهنگی، اجتماعی، تاریخی و کالبدی، اقلیمی و شرایط خاص آن محل و ساختمان، طراحی و اجرا می شود و ساختمان عضو همخوان با محیط شناسی و عنصری هماهنگ در بستر خود خواهد بود . در نمونه های معماری معاصر در کشور ما، چالش ارتباط با زمینه بسیار زیاد است، در حالی که معماری گذشتگان ما در هماهنگی کاملی با بستر خود بوده اند، ضمن اینکه، بیانگر هویت درخشان گذشته هستند. در این پژوهش، یک مرکز هنرهای نمایشی در قزوین با هدف احیای معماری زمینه گرا و هویتمند سایت، در بافت تاریخی نمایشی شهر و با تاثیر پذیری کالبد طراحی شده از بناهای ارزشمند موجود در سایت و بسترسبز طراحی می گردد. - در راستای آزمون فرض پژوهش، ابتدا بوسیله مطالعات میدانی و کتابخانهای و در مرحله بعد بوسیله مصاحبه با اساتید معماریذیصلاح و خبرگان معماری زمینه گرا، پرسشنامه ای شامل مشخصه های احیای هویت ارزشمند سایت تدوین گردید و در نهایت مشخصه های مذکور پس از تبدیل به ارایه راهکارهای معماری کارآمد، برای اولویت بندی در اختیار دانشجویان و فارغ التحصیلان معماری قرار گرفت. پس از پاسخگویی و جمع آوری پرسشنامه ها، به تحلیل نتایج حاصل از آن و اثبات فرضیه تحقیق به روش استقرایی پرداخته شد. در نهایت، با مشخص شدن برترین اولویت، ملاحظات طراحی معماری بازبینی واصلاحات و اقدامات لازم در طرح اعمال گردید.

Keywords:

معماری زمینه گرا , بستر طراحی , طبیعت , کالبد معماری