تاملی بر مبانی نظری طراحی معماری یادمانی

خاطره انگیزی جزء یکی از کیفیات مطلوب فضاهای شهری موفق است. به عبارتی قدرت هر فضا، در ایجاد فرصت هایی جهت بروز رویدادهایی سرشار از خاطره برای ناظرین، تاثیر بسزایی بر استقبال مردم از آن فضای شهری می گذارد و موجب ایجاد سرزندگی در آن فضای شهری می شود. یکی از گونه های مهم معماری در عصر حاضر، که نقش مهمی را در ایجاد حس خاطره انگیزی فضا، ایفا می کند، معماری یادمانی است. در این مقاله با روش تحلیلی و توصیفی، به تعریف مفهوم یادمان در حیطه معماری، نماد شهری و گونه شناسی معماری یادمانی به تفکیک کاربری با هدف نیل به مبانی نظری طراحی معماری یادمانی. پرداخته شده، مطالعات اولیه این تحقیق نشان می دهد که گونه ی معماری یادمانی(مونیومنتال) در ایران و جهان ، از چند دسته خارج نیست. دسته ی اول المان هایی هستند با کارکرد دیداری مثل ستون های یادبود و مناره ها ، دسته دوم، آندسته از بناهای معماری هستند با کارکرد یادبود یک شخصیت یا اتفاق بازر علمای ، فرهنگی یا ا هنری. و دسته سوم یادمانهایی است که با راه و گار در ارتباطند. با توجه به تعریف معماری یادمانی و دسته بندی آن با توجه به کاربری های یادشده میتوان به مبانی نظری طراحی معماری یادمانی رسید

Keywords:

ماندا بهزادفر , غزال کرامتی , خاطره انگیزی در معماری , معماری مونیومنتال(یادمانی) , المان دیداری , یادبو دشخصیت , المان مربوط به گر