بررسی مفاهیم و اصول زیبایی شناسی در معماری داخلی مراکز رهایی ازوابستگی به مواد مخدر با رویکرد معماری دانش بنیان

درک زیبایی موهبتی الهی است و هنر از مهمترین ابزار تجلی زیبایی میباشد. زیبایی و فهم آن از ویژگیهایی است که خداوند تعالی در انسان نهادینه کرده و انسان به واسطه هنر که مامن و تجلی گاه زیبایی است، آن را درک میکند. بنابراین، زیباییشناسی شاخهای از فلسفه است، که به عنوان نظریه تامل در داوریهای زیبایی شناختی و چیستی زیبایی و نسبت آن با ادراک، تعریف می- شود. وابستگی به مواد مخدر عبارت است از مسمومیت تدریجی که به علت استعمال مداوم یک دارو اعم از طبیعی یا مصنوعیایجاد میشود و برای شخص و اجتماع زیان آور میباشد که یکی از پیامدهای اعتیاد دردهای عاطفی و احساسی است که تروما یا روانزخم نامیده میشود. روانزخم، نیرو یا ضربهای به روان و بدن آدمی از سوی یک رویداد خاص با ابعاد سهمگین است که فرد را شوکه، مبهوت و وحشت زده میکند. بدین منظور، مراکز رهایی ازوابستگی به مواد مخدربا بهرهگیری از برنامههای کاربردی به بازسازی شخصیت کاذب فرد معتاد بر مبنای اصول و مهارتهای سالم زندگی فردی و اجتماعی میپردازند. اما در ایران، مراکز رهاییازوابستگی به مواد مخدرعمدتا بر اساس استانداردهای کمی و برنامهریزیهای کالبدی طراحی میشوند و به کیفیت، زیبایی محیطی و تاثیر روانی آن توجه چندانی ندارند. در این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی مفاهیم و اصول زیباییشناسی بر پایه علوم دانش بنیان در معماری داخلی مراکز رهایی از وابستگی به مواد مخدر با نشانههای تروما میپردازد که منجر به طراحی این مراکز بر پایه بازیابی سلامت جسمانی و روانی معتادان و ایجاد توازن و تعادل در جامعه خواهد شد

Keywords:

زیبایی شناسی , اعتیاد , مراکز رهایی از وابستگی , روان زخم , دانش بنیان