تحلیل فضایی و سطح بندی توسعه شهرستان های شمالی استان خوزستان

یکی از موانع اصلی و مهم در روند توسعه ملی، برهم خوردن تعادل و توازن منطقه ای به شمار می رود. از این رو اولین گام در برنامه ریزی منطقه ای، شناسایی جایگاه مناطق نسبت به یکدیگر از نظر توسعه و علت نابرابری ها است . اما علیرغم تلاشهای نظری و تجربی فراوان در تحقق توسعهای موزون ، کشورهای بسیاری از آسیبها، مخاطرات و دشواریهای برآمده از عدم تعادل منطقهای رنج میبرند. در این پژوهش برانیم تا به موضوع سطح بندی منطقهای درشهرستان های استان خوزستان پرداخته و تمرکز منطقهایرا مورد ارزیابی قرار دهیم. به وسیله 30 شاخص برای 8 شهرستان استان با استفاده از تکنیک تاکسونومی عددی ،تاپسیس و موریس و اسکالوگرام به ارزیابی این رابطه به صورت کمی اقدام کرده ایم. نتایج حاصل نشان میدهد که بحث تعادل منطقهای در 8 شهرستان استان در سه بعد اقتصادی ،اجتماعی فرهنگی و زیست - محیطی از جایگاه اندکی برخوردار است. از آنجایی که جایگاه این رتبهها می تواند برنامهریزان را در برنامههای آتی که توجه به کدام شاخصها را در اولویت قرار دهند، یاری رساند، می توان در برنامههای آتی برای انطباق با هدف توسعه همه جانبه دست به اصلاحاتی زد و همچنین اولویتهای سرمایه گذاری متناسب با شرایط منطقهای را ارایه نمود

Keywords:

توسعه , فضا , توسعه فضایی , استان خوزستان