شهرسازی دانش بنیان، رویکردی نو در شهرسازی ایران

شهرسازی امروز ایران دچار از هم گسستگی ملموسی است که می تواند اثرات خود را بر روی تمامی اجزای شهر نمایان کند. شهرسازی ایران بیش از هر چیز نیاز به توزه بنیادی داشته و از تکرار و الگو برداری نادرست و گاها اشتباه غربی و شرقی دست بکشد. همان طور که تاریخ ایران نشان می دهد، شهرسازی ایران گنجینه ای بی بدیل است که میتواند راهگشا برای شهرسازی حاضر باشد. قاعدتا نمی توان همان الگو های قدیم را مورد استفاده قرار داد اما می توان آنها را به نسبت نیاز امروز و به صورت دانش بومی و ایرانی از آنها الگوهای جدید و رویکردی نوع در شهرسازی ایران تبدیل نمود. این مقاله با هدف بررسی شهرسازی دانش بنیان و بکارگیری رویکرد نو در شهرسازی قصد دارد به سوالاتی نظیر، معیارهای این رویکرد چه می باشد و یا این رویکرد تا چه مییان عملیاتی است، پاسخ دهد. روش تحقیق این مقاله به صورت کتابخانه ای و اسنادی بوده و با روش تحلیلی توصیفی به ارزیابی اطلاعات بدست آماده پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که شهرسازی دانش بنیان می تواند رویکردی نو در شهرسازی ایران باشد که راهگشای حلمشکلات موزود در ایران خواهد بود.

Keywords:

شهرسازی دانش بنیان , شهرسازی , دانش بنیان , رویکرد شهرسازی