تحلیل اثر موفولوژی شهری بر سرزندگی بافت های تاریخی مراکز شهریبر اساس نظریات ارنست برگس

امروزه بافت های تاریخی دچار افول کیفیت های محیطی بالاخص سرزندگی گشته اند، رویکرد جامعه شناسی شهری کمک می کند اثر دو ویژگی مورفولوژی شهری شامل ناهمگونی و تحرک اجتماعی بر سرزندگی بافت های تاریخی مشخص گردد و از این نظر مهم می نماید که به دلیل استقرار اکثریت بافت های تاریخی در مراکز و حلقههای میانی شهر، طبق نظریه ی دوایر متحدالمرکز، ناهمگونی و تحرک اجتماعی بیشتر از بافت نوین است. به علاوه یکی از دلایل اضمحلال بافت های ت اریخی، متروک شدن است و افزایشسرزندگی به کنترل آن می انجامد و عدم بررسی این مهم سبب ترک و رکود بافت تاریخی می شود. باور بنیادین نوشتار حاضر بر این است که رویکرد ارنست برگس، رابطه ی بین موفولوژی شهری و سرزندگی بافت های تاریخی را آشکار می سازد. حوزه ی بافت های تاریخی با رویکرد جامعه شناسی شهری ارنستبرگس تا کنون برای یافتن اثرات موفولوژی شهری بر سرزندگی به کار نرفته و این پژوهش برای نخستین بار روش علی را برای این منظور به کار بسته است. هدف درک رابطه ی بین مورفولوژی شهری با سرزندگیبافت های تاریخی است. روش داده اندوزی مطالعات کتابخانه ای و روش تحقیق کاربردی و از نوع تحقیق همبستگی است و در دسته بندی تحقیقات علی می گنجد. نتیجه ی این جستار اثرپذیری سرزندگی از مورفولوژی شهری را نشان می دهد.

Keywords:

موفورلوژی شهری , ناهمگونی اجتماعی , تحرک اجتماعی , سرزندگی , بافتهای تاریخی