تبیین زمینه های معماری دانش بنیان مبتنی بر رابطه رویکرد معماریپایدار و شهر خلاق با مولفه های زیست فرهنگی

در این مقاله، سعی بر آن است تا با مرور زمینههای دانش بنیان در معماری، رابطه معماری پایدار و شهر خلاق با مولفه های زیست فرهنگی بررسی شود. رویکرد معماری پایدار از گرایش های نوین معماری است که در پی سازگاری و هماهنگی با محیط پیرامون و شهر با زمینه زیستی و فرهنگی به عنوان یکی از نیازهای اساسی بشری است. رویکرد معماری پایدار برای جلوگیری از آسیب های زیست محیطی و حفاظت از زیست بوم با توجه به نیازهای نسل های آینده، رشد سریع شهرنشینی و جنبه های زیست فرهنگی درمبانی معماری در دو دهه اخیر گسترش یافته است. هدف اصلی پژوهش شناخت عوامل پایداری معماری و نیز نقش این عوامل درپویایی کیفیت فضایی ساختار و شریان های شهر خلاق با مولفه های زیستی و فرهنگی منعکس در آن است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی -تحلیلی است، نخست اطلاعات به صورت کتابخانه ای و اسنادی جمع آوری شده و سپس با روش تحلیل محتوا به انجام میرسد و با جدول تحلیلی، چارچوب نظری پژوهش وضوح مییابد. نتایج پژوهش بیانگر آن است که اصول رویکرد معماریپایدار و شهر خلاق به واسطه پایداری فرهنگی و زیستی با مولفههای زیست فرهنگی دانش محور وابسته است. پایداری محیطی شهر خلاق با سهگانههای انسان، معماری پایدار و مولفههای زیست فرهنگی همراه است واز سویی با کیفیت فضایی اکولوژیکی پایدار، مکان کنشهای فرهنگی و اجتماعی پایدار و از سویی دیگر تعامل با زیست بوم و تکنولوژی هایتک است

Keywords:

دانش بنیان , معماری پایدار , شهر خلاق , زیست فرهنگی , ارزشهای فرهنگی