تبیین روانشناختی مشارکت مردمی در معماری پاتوقهای شهری درجهت افزایش میزان شادی در محیط شهری

شاید خلق فضا قسمت عمده و نمایان کار طراح است اما بخش مهم دیگری از هنر معمار تعامل متوازن مبتنی بر منطق و احساس با کارفرماست. طراحیهایی که برای مردم و علیالخصوص مکان زندگی آنها صورت میگیرد، در صورتی موفق خواهد بود که با مشارکت حقیقی و همه جانبه آنها در تمامی مراحل تصمیمگیری، تصمیمسازی، طراحی، اجرا و ارزیابی، همراه باشد . ساکنان محله- ها (به عنوان دارایی اصلی محلهها) طی تجربه مشترک و طولانی زندگی در محیط میتوانند بسیاری از نیازها و ضرورتهای روزمره زندگی خود را تشخیص دهند و به ایجاد محلههای شاد کمک کنند؛ بدین منظور پژوهش جاضر با هدف افزایش شادی در محیطشهری به تبیین روان شناختی مشارکت مردمی در معماری پاتوق های شهری می پردازد. روش تحقیق بصورت اسنادی و بررسی متون بوده و عمده ترین منابع مورد استفاده کتابها و مجلات تخصصی، طرح های پژوهشی مرتبط و استفاده از شبکه جهانی اطلاع رسانی می باشد . نتایج حاکی از آن است که بهره گیری از مشارکت مردم با پاسخگویی به نیاز بهره بردار در ارتقا رضایتمندی از پاتوق ها و افزایش شادی در محیط شهری موثر خواهد بود.

Keywords:

مشارکت , شادی , پاتوق , فضای جمعی , رضایتمندی