بررسی تطبیقی قتل عمد در حقوق ایران و انگلیس

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 8,006

This Paper With 28 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

LAWMAYBOD03_080

تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396

Abstract:

قتل عمل مجرمانه ایست که بواسطه آن زندگی و حق حیات ازانسان سلب می گردد و باید گفت شنیع ترین و زشت ترین فعلی است که توسط یک فرد انجام می شود. به همین دلیل قانونگذار(ایران) به تبعیت از حکم قرآنی که فرمود: یا ایهاالذین آمنوا کتب علیکم القصاص فی القتلی و دیگر آیات و روایات، به عنوان مکافات دنیوی قاتل و همچنین تشفی خاطر اشخاص متالم از جنایت و . . . مجازات سنگینی را برای این عمل در نظر گرفته است. در قوانین کیفری ایران،تعریفی از قتل عمد به عمل نیامده است ولی میتوان قتل را به سلب حیات از انسان زنده دیگری تعریف نمود. در حقوق ایران، قتل به دو دسته عمد و غیرعمد تقسیم می شود و حتی قانونگذار قتل غیرعمد ناشی از تخلفات رانندگی را از انواع دیگر قتل غیرعمد تفکیک کرده است. در قانون مجازات اسلامی ایران، فقط یک نوع قتل عمد وجود دارد. به علاوه، مجازات قتل عمد و غیر عمد و شرایط تشدید مجازات بین حقوق دو کشور،تفاوت وجود دارد. در حقوق جزا، تحقق جرم قتل عمدی، همانند سایر جرایم منوط به جمیع سه عنصر قانونی، مادی و معنوی می باشد.عنصر روانی قتل عمد به فعل و انفعالات ذهنی و تفکرات مجرمانه مجرم گفته می شود. در عنصر روانی قتل عمدی از اراده، علم، سوءنیت عام و خاص و انگیزه بحث می گردد. اراده که به معنی خواستن می باشد، در کلیه جرایم (عمدی و غیرعمدی) لازم می باشد. شخص قاتل نیز باید قابلیت و توانایی بالقوه خواستن را داشته باشد. علاوه بر این قابلیت، خواستن جزایی مد نظر می باشد و لازمه خواست جزایی، علم مرتکب می باشد. مرتکب باید با آگاهی مرتکب جرمی بشود. اصولا علم و آگاهی به دو دسته قابلتقسیم می باشد: الف) علم به حکم ب) علم به موضوع. اما سوءنیت عام که همان قصد فعل می باشد، در کلیه جرایم لازم است و شخص مرتکب قتل نیز باید قصد در فعل داشته باشد تا عمل ارتکابی از ناحیه او با جمیع شرایط دیگر عمدی محسوب گردد. و اصل براین است که جرایم با سوءنیت عام تحقق پیدا می نماید. در این مقاله،موضوع قتل عمد در حقوق کیفری ایران و انگلیس مورد نقد و بررسی قرار می گیرد.

Authors

محمدحسین غفاری طالخونچه

دانشجوی کارشناسی ارشد گروه حقوق جزا، واحد خوراسگان،دانشگاه آزاد اسلامی، خوراسگان، ایران

محمدرضا شادمانفر

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان