جایگاه نظارت درپیشگیری از فساد

فساد اداری از جمله پدیده های مذموم است که متاسفانه در اکثر کشورهای دنیا از جمله ایران رواج دارد. اگرچه نوع شکل، میزان و گستردگی آن در کشور متفاوت است ولی اثرات منفی آن موجب هدر رفتن منابع مالی کاهش اثربخشی دولتها در هدایت امور و سلب اعتماد مردم نسبت به حکومتها می گردد. متاسفانه امروزه فساد اداری، گریبانگیر بیشتر سازمانها اداری و اجرایی کشورهای در حال توسعه میباشد و آفات آن بازتاب عمیقی پیدا کرده است آنهم در حالی که جهان قرن بیستم را با فراز و نشیبهای عدیده پشت سرگذاشته و به قرن بیست و یکم یا هیزاره سوم وارد شده است. اگر بخواهیم به علل رواج فساد اشاره کنیم باید گفت، اقتصادهای از بالا هدایت شده یکی از پایه های پرورش رشوه خواری و فساد مالی است همچنین اگر مدیران قدرت فروان داشته باشند. در عین حال فقیر باشند تمایل به فساد مالی تشدید می شود برای مبارزه با فساد چه می توان کرد با اصلاح ساختارهای سازمانی و قوانین این امکان وجود دارد که تعادل بین منافع و ضررهای ناشی از رفتار مبتنی بر فساد را جرح و تعدیل کرد اطلاعات ساختاری در حوزه های چون مالیات، معاملات خصوصی و توسعه پروژه های زیربنایی تحت مسیولیت دولت، ضروری است اطلاعات نهادی برای افزایش شفافیت و پاسخگویی بخش دولتی و کمک به سازمانهای مستقل ضرورت دارد و دولتها باید در این راستا در ایجاد ساختارهای نهادی مورد نیاز رشد عادلانه تردید نکنند.

Keywords:

فساد اداری , قانون , فساد مالی , منابع مالی , رشوه خواری