کامجو رحمانی - کارشناس ارشد علوم سیاسی
حسن شمسینی غیاثوند - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی

ورزش و بخصوص فوتبال در عصر جهانی شدن با همه ابعاد زندگی انسان ها و دولت ها ترکیب شده است. به همین دلیل ورزش جزیی از منافع ملی کشورها شناخته می شود، چرا که بجز ایجاد سلامتی و نشاط در جامعه، از ورزش در پیشبرد سایر منافع ملی جامعه استفاده می کنند. البته ورزش از جملهفوتبال در عصر اطلاعات کارکرد دوگانه یافته است. با این توضیح که در عصر رسانه ها شکاف های قومی، مذهبی و نژادی افزایش بافته است، این موضوع در فوتبال بطور گسترده نمود داشته است. در واقع ورزش از جمله فوتبال در شکاف های قومی و نژادی می تواند اثر گذار باشد. در مجموع کاربردهای مختلف اجتماعی و سیاسی ورزش بخصوص فوتبال را می توان دوگانه یا ژانوسیدر نظر گرفت چنانکه در مولفه ها و کارکردهای مثبت می توان به هویت بخشی، برابری جنسی و قومی، بحرانهای هویتی و فردیتی افراد جامعه، بیانگر برابری و تساوی همه جهانیان؛ عدم تبعیض و وجود عدالت، التیام بخشیدن به شکستها و حقارتهای دیگر در نظر گرفت. در ابعاد سیاسی اعم از داخلی و جهانی می توان به عامل وحدت و انسجام مردم جهان، عاملی جهت حل اختلافات بین کشورها، بازنمودی از حاکمیت قوانین جهانی بر کشورها و افول حاکمیت دولتها اشاره کرد. در عناصر و کارکرد های منفی در محورهایی همچون تخدیر مردم در جهت سرپوش گذاشتن بر مصیبتهای اقتصادی و اجتماعی، نژاد پرستی، شکاف در جامعه، انحراف افکار مردم از مسایل سیاسی داخلی و خارجی، افول جامعه از عقل گرایی و آرمان گرایی و در نتیجه بی توجهی افکار عمومی به مسایل کلان جامعه در نظر گرفت.

ورزش، فوتبال، سیاست، منافع ملی، فلسفه، هویت