ابوالحسن مجتهدسلیمانی - استادیار و عضو هیت علمی دانشگاه خوارزمی.
محمد داودآبادی - کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه خوارزمی.

ناباروری یکی از معضلات جدی جامعه اجتماعی محسوب میشود؛ که با پیشرفت تکنولوژی، این موضوع در بیشترافراد نابارور، بوسیله تلقیح مصنوعی؛ قابل درمان هست. طفل حاصل از این روش درمانی، دارای حقوقی مانند:حضانت و ... میباشد. سوالی که مطرح میشود این است که؛ حضانت طفل حاصل از تلقیح مصنوعی بر عهده چه کسی است نتیجهای که در این مقاله بدست آمده است؛ بر این واقعیت دلالت دارد که: باروری آزمایشگاهی به دوصورت همگون و ناهمگون تقسیم میشود. در روش اول، گامتهای جنسی از زوجین و در روش دوم یک گامت بیگانهای )به غیر از زوجین( در ایجاد جنین آزمایشگاهی، دخالت دارد. در دو روش درمانی مذکور، صاحب اسپرم پدرطفل بوجود آمده محسوب شده و حضانت کودک بر عهده او میباشد؛ اما در مورد مادر، اختلاف نظر وجود دارد. بعضی از فقهاء و حقوقدانان، صاحب تخمک را مادر طفل محسوب کرده و برخی دیگر، صاحب رحم را و برخیدیگر، هر دو را مادر کودک تلقی کردهاند. با برسی آرای هر یک از حقوقدانان و فقهاء مذاهب اسلامی این نتیجه بدست آمده است؛ که صاحب تخمک مادر واقعی طفل محسوب شده و حضانت کودک بر عهده او میباشد و صاحب رحم )رحم اجارهای(، در حکم رببیه محسوب میشود

تلقیحمصنوعی جنین اسپرم تخمک حضانت