مهشید حمزه یی طهرانی - دانشجوی دکتری کارآفرینی بین الملل - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
سیدعبدالله سجادی جاغرق - عضو هیات علمی مدیریت اجرایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران ، ایران
محمدرضا کاباران زادقدیم - دانشیار دانشکده مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

انسانها در برابر شرایط نامساعد، خطرها و ناملایمات معمولا احساس بی پناهی می کنند و در بسیاری مواقع نیزسعی می کنند که خطرها و مو قعیت ناگوار را تحمل نمایند و نتایج غیر منتظره ای به دست می آورند. توانایی اجرای این حالت اغلب در حوزه علوم اجتماعی به عنوان انعطاف پذیری یا تاب آوری نام دارد.در جهان پر تلاطم امروز که تغییرات محیطی سازمانها بسیار سریع میباشد و چالشها و خطرات بیشماری بقای سازمانها را تهدید میکند ،هیچ سازمانی نمیتوتند موقعیت رقابتی خود را حفظ کند و زنده بماند مگر آنکه بتواند خود را در برابر خطر ها و اختلالات محیط بیرونی حفظ نماید و تاب آور سازد . سازمانهای تاب آور قادرند خود را در برابر فشارها ،اختلالات و شرایطنامساعد حفظ کرده وحد اقل در سطح تعادل اولیه به فعالیت خود ادامه دهند . این مقاله با هدف بررسی رویکردها و ادبیات تاب آوری به خصوص در سطح سازمانی انجام گرفته شده است .تعاریف و مفاهیم این حوزه شناسایی وبررسی گردید تا در پیشبرد تحقیقات آتی در مباحث تاب آوری و تاب آوری سازمانی مورد استفاده قرار گیرد

تاب آوری /تاب آوری سازمانی/ آسیب پذیری/ ظرفیت انطباقی