مریم محمدزاده - عضو هیات علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، ایران
زهره فلاحی - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد واحد الکترونیکی تهران، ایران

حافظ شاعری است که بعد از گذشت سالیان سال توانسته گوی سبقت را از تمام شاعران حتی درحوزه شاعران برجسته ایرانی برباید و هر چند که بارها به تحلیل این نابغه زمان پرداخته شده ولی هر بار که از حافظ سخن میرود برای همه تازگی دارد و حتی تا نسلها بعد هم شاید نتوان شخصیتحافظ را به درستی تشخیص داد. به راستی پا در حریم کبریایی حافظ نهادن و او را چنانکه بوده شناختن؛ کاری است جسارتآمیز، اما چه میتوان کرد عشق به حافظ دلیلی است برای بیپروا گامنهادن در این مهلکه تا شاید بتوان راهی را به حریم جانان باز کرد و به زبانی اظهار بندگی کرد. نوشتار حاضر با روش توصیفی تحلیلی پژوهشی است در این که جادوی سخن حافظ چه -خصوصیاتی است که هر چه زمان بر آن میگذرد کلامش دلپذیرتر میافتد و بیشتر مقبول طبعصاحبنظران قرار میگیرد. بیشک هزار نکته باریکتر از مو در هنر خواجه شیراز نهفته است که او را صدرنشین دیوان غزلها کرده و شعر او را بدان پایه از بلندی رسانده که بانگ غزلهایش در سراسرقلمرو شعر پارسی پیچیده است.

حافظ، جادوی سخن، قرن هشتم