کنترل بحران آب با در نظر گرفتن مدﻳﺮﻳﺖ تقاضای آب و مدﻳﺮﻳﺖ رﻳﺴﮏ

رشد جمعیت و توسعه شهرنشینی توجه به مسائلی از قبیل ﺗﺄمین آب شرب، حفظ بهداشت آب، حفظ محیط زیست، تامین به اندازه آب کشاورزی، صنعتی و تجاری را افزایش می دهد. در اﻳﻦ مقاله ابتدا ضمن مطرح کردن و تعرﻳﻒ وﺿﻌﻴﺖ منابع آبی در جهان و اﻳﺮان، دو مقوله مدﻳﺮﻳﺘﻲ ﺑﺴﻴﺎر مهم و ﺗﺎﺛﻴﺮگذار روی بحران آب ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ تقاضای منابع آب و مدﻳﺮﻳﺖ رﻳﺴﮏ و ﺑﻴﺎن اﻫﻤﻴﺖ آنها در صرفه جوﻳﻲ مخصوﺻﴼ در بخش کشاورزی و کنترل بحران آب پرداخته شده است. توجه به مدیریت تقاضای منابع آب و مدیریت ریسک برای رسیدن به یک مدیریت اثربخش و تعیین میزان شاخص مدیریتی پایداری حوضه برای دشت گناباد از مهمترین اهداف ما در تنظیم این مقاله می باشد. در دشت گناباد با استفاده از مدل PSR و استفاده از جداول و معادلات مربوطه مشخص شد که میزان شاخص مدیریتی پایداری حوضه بسیار پایین است دلیل این امر کیفیت و کمیت پایین منابع آب در این منطقه، عدم توسعه یکپارچه منابع آب و شبکه آب و فاضلاب شهری و روستایی و همچنین توسعه ناصحیح و ناکافی نیروی انسانی متخصص در صنعت آب در این منطقه می باشد. برای بررسی وضعیت پایداری دشت گناباد با استفاده از شاخص مدیریتی پایداری حوضه (WSI) از چهار عامل هیدرولوژی، محیط زیست، حیات و سیاست استفاده می شود که پس از بررسی این عوامل در سه سطح مختلف به این نتیجه رسیدیم که میزان این شاخص46/0 می باشد که با توجه به سطح متوسط این شاخص که برابر 65/0 می باشد عدد بسیار پایینی است.

Keywords:

بحران آب , مدیریت عرضه و تقاضا , شاخص مدیریتی پایداری حوضه , دشت گناباد