محبوبه احمدی

شهادت فنا شدن انسان برای نیل به سرچشمه نور و نزدیک شدن به هستی مطلق است .شهادت عشق به وصال محبوب و معشوق در زیباترین شکل است . شهادت مرگی از راه کشته شدن است ، که شهید آگاهانه و بخاطر هدف مقدس و به تعبیر قرآن فی سبیل االله انتخاب می کند . یعنی شهید در راهی کشته می شود که هر دو ارزش آگاهانه و فی سبیل الله را داراست و چنین مرگی است که به تعبیر پیامبر (ص) شریفترین و بالاترین مردن است . اشرف الموت قتل الشهاده و علی (ع) آن را گرامی ترین مردن می داند . (اکرم الموت القتل . (شهادت همانا پایان دادن به فروغ درخشان حیات در کمال هشیاری و آزادی است برای رسیدن به هدفی که والاتر از حیات طبیعی است . شهادت پایان دادن به حیات طبیعی برای دفاع از ارزشهای انسانی در جامعه است . شهادت شکافتن کالبد جسمانی برای رسیدن به مقام شهود و حضور الهی ست . شهادت رسیدن به مرتفع ترین قله های کمال و انسانیت است . با توجه به تعاریف فوق ، کسی که مرگ شهادت را انتخاب می کند شهید نامیده می شود .شهید در لغت به معنی گواه است و در اصطلاح به کسی گویند که درمجرای شهادت قرار گرفته و در راه خدا کشته می شود .تعریف مشترک و جامع برای شهادت این است که : شهات عبارت است از زندگی در حال هشیاری ، وآزادی در راه وصول به هدف عالی تراز زندگی طبیعی بواسطه شهادت . این خصیصه و پدیده ای است که همه شهدا دارای آن می باشند . درمقابل این مرتبه والای شهادت حداقل توصیفی که می توان برای شهادت در نظر گرفت عبارت است از اینکه :شهادت عبارت است از انقلاب درونی ناگهانی همراه با هشیاری و آزادی در پایان دادن به زندگی دنیوی و مادی و رسیدن به حیات طیبه .