اندازه گیری کارایی مالی نسبی شرکت های فعال در صنعت کاشی و سرامیک در بورس اوراق بهادار با مدلDEA و ارتباط آن با بازده سهام

موضوع کارایی شرکت ها از مباحث مهم در تصمیم گیری مدیران جهت برنامه های استراتژیک می باشد. مطالعه رابطه بین کارایی شرکت ها با بازده سهام آنها و تعیین روش هایی جهت اندازه گیری کارایی در تحقیقات مختلف مورد توجه بوده است. در این مقاله ابتدا کارایی نسبی شرکت های فعال در صنعت کاشی و سرامیک طی سالهای 89 تا93 با استفاده ازمدل تحلیل پوششی داده ها ( BCC و CCR ( اندازه گیری شده و سپس ارتباط بین کارایی با بازده سهام در این شرکت ها مورد آزمون قرار گرفته است. جامعه آماری این پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و نمونه آماری شرکت های فعال در صنعت کاشی و سرامیک می باشند. در این پژوهش روش گرد آوری اطلاعات کتابخانه ای و از تحلیل رگرسیون، آزمون معنی دار بودن ȕ) شیب خط رگرسیون)، تحلیل ضریب همبستگی پیرسون(r (استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که بین کارایی نسبی شرکت ها از دیدگاه خروجی محور و بازده سهام ارتباط معنا داری وجود دارد.

Keywords:

کارایی , بازده سهام , تحلیل پوششی داده ها , بورس اوراق بهادار تهران