تأثیر تالاب هامون بر دمای سطح زمین در استان سیستان و بلوچستان

دمای هوا یکی از پارامترهای مهم اقلیمی است، اما ایستگاههای هواشناسی فقط اطلاعات دما را برای نقاط خاصی اندازه می گیرند و در مطالعات منطقه ای کاربرد چندانی ندارند. در این مطالعات می توان با استفاده از تصاویر ماهواره نوا و الگوریتم های روزنه مجزا دمای سطح زمین که بیشترین همبستگی را با دمای هوا دارند تعیین کرد. در این تحقیق تصاویر ماهواره نوا برای ماه هفتم سال 2008 که دریاچه هامون آب داشته و سال 2003 که فاقد آب بوده است پردازش شده و دمای سطح زمین در دو حالت فوق برآورد شده است و در نتیجه دمای سطح زمین ((LSTتوسط الگوریتم کر و همکاران برای 43 ایستگاه به دست آمده است که حداکثر تغییرات در سالهای مورد مطالعه در ایستگاه اسپکه اتفاق افتاده است که وجود آب باعث 48 درجه کاهش دما شده و حداقل تغییر دما ی بین سال خشک و تر در ایستگاه بندان با 0.4 کاهش دما بوده است. در ایستگاه اسفندک با 49 درجه افزایش دما می توان تأثیر دریاچه هامون بر ایستگاههای مجاور خود را به وضوح مشاهده نمود. با کاهش دمای سطح زمین در سال تر میتوان نتیجه گرفت که تبخیر-تعرق در منطقه نیز به میزان زیادی کاهش یافته و لذا اتلاف آبّ به مقدار قابل توجهی افت می کند.

Keywords:

تبخیر- تعرق , دمای سطح زمین , ماهواره نوا , الگوریتم روزنه مجزا