حلیمه امیرشاهی

شیله، دشت هامون و کوه خواجه از نظر شرایط اراضی و توپوگرافی، وضعیت پوشش گیاهی، در مقایسه با سایر زیستگاه‌های منطقه سیستان برای هوبره تقریباً بهترین شرایط را دارا هستند. بهترین زیستگاه‌های زیر گونه macqueenii هوبره، در ایران قرار دارد و علت پافشاری بر حفاظت از زیستگاه‌های هوبره در ایران، در واقع حفاظت از مناطق کلیدی در دنیا برای حفاظت از هوبره است. در این مطالعه، پراکنش زیستگاه‌های هوبره در منطقه سیستان مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به بررسی‌های انجام گرفته در این تحقیق می‌توان گفت که در حال حاضر وضعیت هوبره در منطقه سیستان بخصوص در محدوده هامون در درجه اول و شیله در درجه دوم دچار افت و خیزهای فراوانی است. علاوه بر تغییر و تبدیل اراضی کشاورزی که مشکل عمده زیستگاه‌ها به حساب می‌آید، خشکسالی، چرای دام و شلوغی نسبی مناطق، قاچاق و شکار غیرقانونی هوبره‌ها نیز از مسایل و مشکلات این زیستگاه‌ها به شمار می‌آیند، به عبارت دیگر، عوامل انسانی بیشترین آسیب را بر جمعیت این پرنده وارد می‌آورند و بنابراین در راستای مدیریت حیات وحش در مورد این گونه، برنامه مدیریت بایستی با توجه به مشکلات زیست محیطی و مزاحمت‌های انسانی،که عمده ترین آنها تخریب و تبدیل زیستگاه‌های طبیعی به اراضی کشاورزی است، تدوین گردد.

زیستگاه، هوبره، پراکنش، سیستان، خشکسالی، مدیریت