بررسی تاثیر ظرفیت نوآوری و تجربه بین المللی بر عملکرد صادراتی شرکتهای فعال در صنعت خوراک دام وطیور ایران

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر ظرفیت نوآوری و تجربه بین المللی شرکت بر عملکرد صادراتی در شرکت های فعال در صنعت خوراک دام وطیور ایران می پردازد. روش تحقیق مورد استفاده از نوع توصیفی واز نوع پیمایشیمیباشد. همچنین جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه مدیران و کارکنان شرکتهای صادر کننده صنعت خوراک دام وطیور می باشد .حجم نمونه بااستفاده از فرمول کوکران 207 نفر تعیین گردید و روش نمونه گیری پژوهش حاضر نمونهگیری تصادفی ساده میباشد. داده های تحقیق با روش کتابخانه ای و میدانی گردآوری شده و ابزار مورد استفاده پرسشنامه بوده است. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ 954. 0و روایی ابزار با روش محتوایی و سازه مورد تایید قرار گرفته اند. اطلاعات تحقیق به کمک نرم افزار اس پی اس اس و لیزرل و با استفاده از آزمونهای آماری، توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج این تحقیق حاکی از آن است که متغیرظرفیت نوآوری بر عملکرد صادراتی با ضریب رگرسیونی .590 تاثیر مثبت دارد و از آنجا که این ضریب مثبت است یک واحد بهبود سطح در ظرفیت نوآوری موجب افزایش 590/0 واحدی در عملکرد صادراتی می شودهمچنین تاثیرمتغیر تجربه بین المللی بر عملکرد صادراتی با ضریب رگرسیونی 469,0 مثبت ارزیابی شد بنابراین یک واحد بهبود سطح در تجربه بین المللی موجب افزایش 469/0 واحدی در عملکرد صادراتی می شود.به علاوه آزمون رتبه بندی نشان می دهدکه متغیر نوآوری در بازاریابی در رتبه اول از لحاظ تاثیرگذاری بر عملکرد صادراتی قرار دارد و متغیرهای نوآوری در یادگیری؛ کارکنان مجرب ،نوآوری در استفاده از منابع،دانش صادراتی،نوآوری در تحقیق و توسعه،نوآوری در تولید،نوآوری استراتژیک و نوآوری سازمانی به ترتیب رتبه های دوم تا نهم را دارا هستند.

Keywords:

ظرفیت نوآوری , تجربه بین المللی , دانش صادراتی , عملکرد صادراتی