محسن شهریاری مقدم
مهدی قنبری

این انگل اثرات گسترده ای بر روی ماهی مانند کاهش میزان رشد می گذارد، اما در مورد تاثیر این انگل بر روی بافت آبشش ماهی میزبان تا کنون مطالعه ای صورت نگرفته است. با توجه به نقش مهم آبشش در فرآیند دفع مواد زائد و تنفس در ماهی ها، عوارض به وجود آمده در ماهی های بیمار می توانند از اهمیت خاصی برخوردار باشند. جهت انجام این مطالعه 84 عدد ماهی آمور نما در اسفند ماه 1386 در چاه نیمه های شهرستان زابل مورد مطالعات انگل شناسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد تمامی ماهی های آلوده بجز 3 عدد تنها دارای یک پلروسرکوئید بودند. میانگین وزن ماهیان غیر آلوده 55/0±21/1 گرم و ماهی های آلوده به انگل به همراه وزن انگل 84/0±07/2 اندازه گیری شد. میانگین وزن ماهیان آلوده بدون احتساب وزن انگل 86/0±74/1 تعیین گردید. وزن پلروسرکوئید ها بین 03/0 تا 52/0 در تغییر بود و به طور میانگین 14/0±25/0 اندازه گیری گردید.

Ligula spp.، ماهی آمور نما