فاطمه طرفی - استادیار، دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران
کیا پارسا - استادیار، دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران

صاحب نظران علم مدیریت معتقدند که در دنیای کنونی مهمترین عامل توسعه و پیشرفت، بهرهوری نیروی انسانی است. این در حالی است که شاخص بهرهوری نیروی انسانی در ایران در مقایسه با کشورهای منطقه و شرق آسیا پایینتر است. بهرهوری یکی از شاخصهای کلیدی در توسعه فعالیتهای اقتصادی است؛ بهبود و ارتقای آن نیز به عنوان یکی ازمزیتهای رقابتی صنایع مختلف محسوب میشود. در این پژوهش، معیارهایی نظیر سبک رهبری و بهرهوری نیروی انسانی مورد بررسی قرار گرفته شدند. که به عنوان معیارهای اصلی پژوهش بوده و هر کدام از اینها دارای زیر معیارهایی بهصورت زیر هستند: سبک رهبری )دستوری، عرضهکننده، مشارکتی و تفویضکننده اختیار( و بهرهوری نیروی انسانی )آموزش و مهارت نیروی انسانی، کیفیت زندگی کاری و سیستمهای انگیزشی(. در این پژوهش، برای بدست آوردن اوزان معیارها و زیر معیارها از روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی استفاده شد. در این راستا، پژوهش حاضر عوامل ومولفههای موثر بر بهرهوری نیروی انسانی و سبک رهبری را شناسایی و با استفاده ازAHP فازی رتبه بندی نمود. ومشخص شد که فاکتور کیفیت زندگی بیشترین تاثیر را در بهرهوری نیروی انسانی دارد و فاکتور مشارکت بیشترین تاثیر را در سبک رهبری دارد.

AHPفازی، رتبهبندی، بهره وری نیروی انسانی، سبک رهبری