بررسی روند تغییرات بارندگی سالانه و فصلی در مناطق نیمه خشک استان گلستان

مقدار بارندگی از مهم‌ترین مشخصه‌های اقلیمی هر منطقه است. این مشخصه اقلیمی از متغییرترین پارامترهای اقلیمی است که بر منابع آب یک منطقه نیز به‌طور جدی تأثیرگزار است. در مواردی ممکن است تغییرات موجود در بارندگی یک منطقه به تغییر در روند وقوع بارندگی تبدیل شده و باعث شود که بتدریج بارندگی یک منطقه در طول زمان کاهش و یا افزایش یابد. به منظور بررسی وجود روند در یک سری زمانی، روش‌های آماری پارامتری یا غیرپارامتری متعددی وجود دارد. در این تحقیق برای بررسی روند تغییرات درازمدت بارندگی ماهانه، فصلی و سالانه در مناطق کم باران استان گلستان از دو آزمون کمترین مربعات خطا و والد وولفوتیز استفاده شد. به این منظور تعدادی از ایستگاه‌های باران‌سنجی در سطح شمال استان گلستان که تا پایان سال آبی 86-1385 حداقل 30 سال آمار ثبت شده بارندگی داشتند، انتخاب شدند، آنگاه با به‌کارگیری دو روش فوق وجود یا عدم وجود روند در مقادیر بارندگی این ایستگاه‌ها بررسی شد. نتایج نشان می‌دهد که به طور کلی هر سه حالت ایستا، روند مثبت و منفی در ایستگاه‌ها وجود دارد که براساس آزمون کمترین مربعات خطا در تعداد بیشتری از ایستگاه‌ها در سطح 95% روند افزایش بارندگی به‌چشم می‌خورد. علاوه بر این در تعدادی از ایستگاه‌ها، بارندگی فصل پاییز روند افزایشی و بارندگی فصل زمستان روند کاهشی از خود نشان دادند. همچنین به استثناء ماه‌های آذر،‌ بهمن، اسفند و خرداد که در آنها بیشتر ایستگاه‌ها روند کاهشی داشتند، در دیگر ماه‌ها در اکثر ایستگاه‌ها با وجود غیرمعنی‌دار بودن، روند افزایشی دیده شده است.

Keywords:

بارندگی , روند , آزمون کمترین مربعات خطا , آزمون والد وولفوتیز , مناطق نیمه خشک , ‌استان گلستان