بهزاد سوکی
فرهاد پرویزی مجد

تصمیم: تصمیم یک عمل ذهنی است که انجام دادن یا ندادن کاری از آن نتیجه میشود و به معنای قصد برای انجام دادن یا ندادن کاری، انتخاب یک رای یا یک فکر و کنار گذاشتن تردید، وهمچنین به معنای اراده کردن، قصد کردن، آهنگ کاری کردن آمده است.تصمیم گیری فرآیند تشریح بوده که از طریق آن ، راه حل مسیله معینی انتخاب می گردد.تصمیم گیری فرآیند شناسایی و گزینش یک روند کار برای حل یک موضوع مشخص است. سازمان: عبارت است از مجموعهای از افراد که برای تحقق اهدافی معین همکاری میکنند. همانطور که مشاهده می شود تصمیم گیری در نزد صاحب نظران فرآیندی تلقی شده که از طریق آن می توان به حل مسیلهرسید و مشکل را برطرف نمود معهذا نقطه نظرات متفاوتی در تعریف تصمیم گیری نیز وجود دارد.برخی از محققین بر گزینشی بودن تصمیم گیری پافشاری داشته آنها معتقدند که تصمیم گیری به معنای گزینش یک راه از میانراه حلهای مختلف می باشد .لذا چنانچه بپذیریم که تصمیم گیری گزینش بوده لازمه آن گذر از مراحلی است که مقدمه ای بر گزینش می باشد بنابراین تعاریف فوق با یکدیگر تناقضی نداشته و شاید بتوان تعریف زیر را گویا تر از سایر موارد مطرح نمود.تصمیم گیری فرآیندی است که طی آن گزینش بهترین راه حل صورت می گیرد. فرایند استفاده موثر از منابع مادی و انسانی جهت تحقق اهداف سازمان در چهار چوب نظام ارزشی مورد قبول جامعه واقع شده از طرفی اخذ تصمیم گیری که جوهره مدیریت بوده در حل مشکلات سازمانهادارای اهمیت ویژه ای می باشد بنابراین تصمیمات مناسب جهت حل مسیله و مشکلات سازمانی نقش اساسی را در موفقیت سازمانها ایفاء می نماید . حل مسایل سازمانی در بسیاری از موارد به ویژه هنگامی که مشکلات و مسایل غیر تکراری باشند نیاز به تصمیم گیری مناسب مدیران داشته که خود عامل بسیار مهمی جهت تصمیم گیری خلاق و اثربخش می باشد. در مقاله حاضر رویکردهای حل مسیله را از ابعاد مختلف در سازمانها و مدیران مورد بررسی قرار داده و رویکرد جامعی در جهت حل مسایل سازمانی ارایه می گردد

تصمیم ، تصمیم گیری ، نقش تصمیم گیری در سازمان ، ارایه راه حل درست تصمیم گیری ، موانع تصمیم گیری حل مسیله و مشکلات سازمانی ، مدیران ، تصمیم گیری، خلاقیت، نوآوری، را ه حلها، رویکردها ،تفکر سیستمی ،مهارتها ،روشها و فنونها ،فرآیند ایده های حل مسیله