اولویت بندی عوامل رفتاری موثر در توانمندسازی کارکنان سازمان بهزیستی کشور

با ارزشترین و قابل اتکاترین دارایی ها و سرمایه ی هر سازمانی ، نیروی انسانی آن است و میزان پویایی هرسازمان ، به میزان توانمندی کارکنان آن بستگی دارد. یکی از روش های توانمندسازی کارکنان ارتقای مهارتهای رفتاری آنها می باشد که بطور جدی به آن پرداخته نمی شود. مقاله حاضر بر گرفته از یک تحقیقکاربردی است که ضمن شناسایی عوامل رفتاری موثر در توانمندسازی کارکنان با توجه به نظر خبرگان سازمان و با استفاده از تکنیکAHP به اولویت بندی این عوامل می پردازد. ابزار گردآوری داده ها و اطلاعات شامل پرسشنامه خبرگان و روش تجزیه و تحلیل ، توصیفی و غیرآزمایشی و از نظر اجرا پیمایشی است داده ها ازنوع ، کیفی بوده و شاخص های کیفی مطرح در پرسشنامه از طریق مقیاس دو قطبی فاصله ای)طیف لیکرت( به شاخص های کمی تبدیل گردیده است. اطلاعات پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار اکسپرت چویسمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته، جامعه آماری در این تحقیق شامل کارکنان سازمان بهزیستی کشور میباشد. حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی با فواصل منظم و نظامدار ، بر اساس فرمول کوکران 149 نفر تعیین گردیده است. برابر نتایج حاصل از تحقیق ، از بین معیارهای 12 گانه مبتنی بر عوامل رفتاری گزینه خود انتقادی و عدم خودرایی در رفتار مدیران و کارکنان اولویت اول و حس تاثیرگذاری و موثر بودن در دستیابی به اهداف سازمان اولویت آخر را به خود اختصاص داده است

Keywords:

توانمندسازی , عوامل رفتاری