دگرگونی های ارزشی جامعه پساجنگ در سینمای حاتمی کیا

هدف اصلی پژوهش حاضر، اثبات وقوع دگرگونیهای ارزشی در جامعه پساجنگ و تحلیل نمود تصویری آن در ، آثار ابراهیم حاتمی کیا است. بدین منظور، تعداد 9 فیلم بلند سینمایی؛ وصل نیکان (1369)، از کرخه تا راین (1371) بوی پیرهن یوسف (1374)، برج مینو (1374) ، آژانس شیشه ای (1376)، روبان قرمز (1377)، موج مرده (1378)، ارتفاع پست (1380) و به نام پدر (1384) که با گونه دفاع مقدس و بعد از اتمام جنگ تحمیلی ساخته شده، با استفاده از تلفیق روش تحلیل محتوا و نشانه شناسی، مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. حاتمی کیا به عنوان یک هنرمند، ریشه ها و عوامل تغییر را در آثار خود بیان نکرده و تنها به معلول ها (پیامدها) اشاره کرده و تاکید اصلی او بر توصیف هنری معضلات و تنگناهای وضعیت موجود است. نقش او به عنوان یک هنرمند، برجسته کردن یا آشکار کردن گره ها و چالش ها و بیان کشمکش های ارزشی است، البته بیطرف و خنثی نیست، بلکه از نسل جنگ، جانبداری و حمایت میکند و جامعه را به صیانت از ارزش های دفاع مقدس فرا می خواند. فیلم های او، آینه ای است که تصویر آسیب شناختی و انتقادیاش نسبت به جامعه، در آن منعکس شده است، به همین دلیل همه فیلم های مورد بررسی، چالشی بوده و تضاد و تناقض موجود میان دو یا چند طیف را در جامعه نشان می دهد.

Keywords:

دگرگونی ارزشی , جامعه پساجنگ , حاتمیکیا , دفاع مقدس , هنر