زهرا علیزاده بیرجندی - دانشیار دانشگاه بیرجند
سمیه پورسلطانی - کارشناسی ارشد تاریخ تشیع

خطبه ی حضرت زهرا (س) دربردارنده ی فرازهای مختلفی است که در طی این فرازها مضامین اعتقادی، مباحث سیاسی و رخدادهای تاریخی آن دوره مجال ظهور پیدا کرده است. تحلیل مضامین و معانی نهفته در این خطبه از جنبه های گوناگون به ویژه تعمیق بنیان های اعتقادی و شناخت واقعیت های تاریخ تشیع حایز اهمیت می باشد. در مقاله ی حاضر به منظور شناسایی برخی وجوه مفهومی خطبه ی حضرت زهرا (س) براساس نظریه ی بینامتنیت، کلام ایشان مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. مهم ترین رهیافت این مقاله علاوه بر نشان دادن متن آمیزی خطبه ی حضرت زهرا، قرآن و نهج البلاغه به نوعی اثبات تنصیصی بودن امامت و خلافت علی (ع) است.

خطبه ی حضرت زهرا، تاریخ تشیع، نهج البلاغه، قرآن، بینامتنیت