محمد هادی جهاندیده - استادیار دانشگاه پیام نور مرکز شهرضا

در جوامعی که به مردم و نیازهای آنها بی توجهی می شود و سیاست گذاری ها نیز با دیدی کلان و تنها بر پایه منافع اقتصادی شکل می گیرند، فقر فرهنگی بیش از هر جای دیگری مجال رشد و نمو پیدا می کند. فقر فرهنگی نهادینه شده در جامعه نیز به ساده اندیشی، تکبر ورزی، خودخواهی، بی تفاوتی، دگرآزاری و خشونت در رفتار مردم نسبت به یکدیگر منجر می شود. هدف از این پژوهش آن است که با بررسی رمانی از خالد حسینی با راهکارهای غنی سازی فرهنگی آشنا شویم. اهمیت این پژوهش در بهبود سلامت و بهداشت روانی جامعه است. روش تحقیق در این مقاله به صورت توصیفی- تحلیلی همراه با رویکرد فرهنگی است. از این مقاله می توان چنین نتیجه گرفت که فقر فرهنگی به مراتب هولناک تر و فاجعه آمیز تر از فقر اقتصادی است و همانطور که افراد جامعه از دولت خویش انتظار فرهنگ سازی در زمینه های مختلف دارند خودشان هم باید به سهم خویش در راه رسیدن به آبادانی فرهنگی تلاش کنند. خالد حسینی در رمان هایش مهاجرت یا فرار را به عنوان داروی فقر فرهنگی تجویز می کند. با این وجود، درمان این بیماری فرهنگی به تدریج و با همت بلند مردم یک کشور و تعامل آنها با دولت تحقق خواهد یافت.

خشونت، فقر فرهنگی، جامعه، سیاست