سوسن بهرامی

اعتقاد دینی و مذهب به انسان آرامش می دهد و پایگاه محکمی برای انسان در برابر مشکلات و محرومیتهای زندگی ایجاد می کند. تمام و تلاشهای انسان وابسته به نگرش او به زندگی است و اینکه وی تا چه اندازه زندگی را معنادار می بیند، کنشهای وی و ازجمله انگیزه پیشرفت را رقم می زند. گرایش فرد برای گذر از سدها، تلاش برای دستیابی به گونه ای برتری و حفظ معیارهای سطح بالا است. مقاله حاضر در صدد تعیین رابطه سلامت معنوی، کیفیت زندگی و انگیزش پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دختر دانشگاه قم بوده است. نوع پژوهش توصیفی، همبستگی چندمتغیره و جامعه آماری شامل کل دانشجویان دختر مقطع کارشناسی در سال تحصیلی 95-1394 بودند. روش نمونه گیری به صورت طبقه ای تصادفی متناسب با حجم (180 نفر) بود. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه استاندارد سلامت معنوی، کیفیت زندگی و انگیزش پیشرفت تحصیلی که روایی آنها با استفاده از روایی محتوایی و صوری و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ محاسبه گردید و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام گردید. میانگین سلامت مذهبی بیشتر از سطح متوسط، میانگین سلامت وجودی و مولفه های کیفیت زندگی در سطح متوسط و لیکن میانگین روابط اجتماعی و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانشجویان دختر کمتر از سطح متوسط بود. ضریب همبستگی بین نمرات ابعاد سلامت معنوی، مولفه های کیفیت زندگی و شاخصهای انگیزش پیشرفت تحصیلی در دانشگاه معنادار بوده است. از طرفی بین ابعاد سلامت معنوی و شاخصهای انگیزش پیشرفت تحصیلی بر اساس مشخصات دموگرافیک تفاوت معناداری مشاهد نشده است. سلامت معنوی به عنوان یکی از ابعاد مهم سلامتی در انسان محسوب می شود. که تمام فعالیتهای روزمره را تحت الشعاع خود قرار می دهد. افرادی که از عزت نفس برخوردارند، مسیولیت فردی را ترجیح می دهند و دوست دارند که به گونه ای ملموس از نتایج کار خود آگاه شوند.

سلامت معنوی، انگیزش پیشرفت تحصیلی، کیفیت زندگی، دانشجو، دانشگاه