بررسی فلسفه ی تعلیم و تربیت از دیدگاه فارابی

تعلیم و تربیت یکی از اساسی ترین فعالیت هایی است که همواره در زمرهی مسایل فلسفی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.در میان فلاسفه ی بزرگ تعلیم و تربیت کسانی هستند که به این فرآیند مهم از نظر معنا و مفهوم، اهداف و اصول، روش ها و ضرورت آن به گونه ای جامع نگریسته اند. از جمله این فلاسفه ی بزرگ، فارابی ملقب به معلم ثانی، پدر فلسفه ی اسلامی است که در این پژوهش به بررسی فلسفه ی تعلیم و تربیت از دیدگاه وی پرداخته شده است و برای شناخت ماهیت تعلیم و تربیت و آرای کلی وی، مباحثی از قبیل: انسانشناسی، هدف تعلیم و تربیت، اصول آموزش و پرورش مورد بررسی قرار می گیرد. برای دستیابی به این مهم، از روش پژوهش تحلیل محتوای کیفی استفاده شد. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که فارابی تعلیم و تربیت را عامل رسیدن به سعادت و خوشبختی می داند که جز از طریق مدینه فاضله میسر نخواهد شد. در نتیجه این مربی بزرگ، تعلیم و تربیت را امری اساسی و محوری دانسته، و در فرآیند تعلیم و تربیت افراد، برای اراده و اختیار انسان از سویی و جامعه از سوی دیگر نقش به سزایی قایل است. همچنین فارابی بر این عقیده است که روان و روح باید انسان را به سوی شناخت حقیقت و زیبایی سوق دهد و هدف نهایی تعلیم و تربیت را رسیدن به ایده نیک و شناخت خدا می داند.

Keywords:

تعلیم و تربیت , فارابی , تحلیل محتوای کیفی