ارزیابی نتایج آزمایشگاهی عمق شیارشدگی در مخلوط آسفالت لاستیکی با نتایج مدلسازی المان محدود

تحقیقات اخیر نشان میدهند که خرده لاستیک قادر است خصوصیات دینامیکی و عملکردی مخلوطهای آسفالتی گرم را بهبود بخشد.در سالهای اخیر مهندسان و محققان در تلاش هستند تا روشهایی را برای ارزیابی و بررسی رفتار روسازی تحت تاثیر عوامل متعدد بدست آورند. با افزایش سرعت و میزان بار ترافیکی و بالا رفتن اثرات منفی خرابی روسازی روی نظام اقتصادی و اجتماعی،مهندسین روشهای تحلیلی و عددی را بدست آوردند. یکی از مودهای شایع خرابی روسازی، شیارشدگی است که خرده لاستیک قادر است میزان آن را کاهش دهد. از طرف دیگر، روشهای عددی تواناییهای خود را درزمینه ارزیابی دقیق سیستم روسازی بهاثبات رسانیده است. هدف از این تحقیق استفادهی همزمان از روش المان محدود دوبعدی و سهبعدی بر مبنای نتایج آزمایشگاهی در شبیهسازی آزمایش ویلتراک بهمنظور ارزیابی پدیده شیارشدگی در مخلوطهای آسفالت لاستیکی است. بهمنظور دستیابی بهاین هدف، نرمافزار آباکوس مورد استفاده قرار گرفته و مدلهای دوبعدی و سهبعدی بهدستآمده با یکدیگر و نیز با نتایج آزمایشگاهی مقایسه گردیدند. مقایسه نتایج شیارشدگی پیشبینی شده در نرمافزار با نتایج اندازهگیری شده در آزمایش ویلتراک نشان میدهد که اختلاف این دو مقدار برای حالت مدلسازی سهبعدی و دوبعدی به ترتیب 11/5و13/5درصد است. این مقدار اختلاف، اعتبار مناسبی را برای مدلسازی ارایهشده در این تحقیق براساس مطالعات قبلی به همراه دارد.

Keywords:

مخلوط آسفالتی گرم , آسفالت لاستیکی , شیارشدگی , المان محدود , ویل