تحلیل اثر هدف سفر بر تابع حجم - تاخیر معابر پیاده

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 448

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JTE-8-3_009

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1396

Abstract:

انتخاب پیادهروی به عنوان یک گونه قابل توجه، مستلزم وجود زیرساختهای مناسب شهری است. طراحی مناسب و کارآمد پیادهراهها مستلزم درک صحیح از رفتار حرکتی پیادهها در بافت شهری مورد نظر است. پژوهشهای انجام شده در چند دهه اخیر، بیانگر تفاوت رفتار پیادهها در موقعیتهای مختلف بوده است. از اینرو امکان تعمیم نتایج پژوهشگران در محیطهای مختلف وجود نداشته و این امرارزش ساخت مدلهای بومی را مشخص میسازد. هدف این مقاله آن است که اثر کاربری مجاور پیادهرو بر ویژگیهای جریان پیاده را ارزیابی کند و نیز مقادیر صحیح ظرفیت عبوردهی معابر پیاده را برای شرایط یک شهر ایرانی محاسبه نماید. در این مقاله نشان دادهشده است که ویژگیهای کلان جریان پیادهها )نرخ تردد، سرعت متوسط و چگالی( علاوه بر مشخصات فردی، به کاربری مجاور معبر پیاده و هدف سفر آنها نیز بستگی دارد. کاربری زمین در محدوده معبر بهعنوان تعیینکننده هدف سفر بیشتر افراد ترددکننده درنظر گرفته شد. دادههای مورد نیاز شامل مقادیر سرعت متوسط مکانی، نرخ تردد و چگالی بود. این دادهها با نصب دوربین در ارتفاع مناسب و تهیه فیلم از معابر موجود در سه کاربری آیینی، تفریحی و آموزشی در شهر اصفهان استخراج شد. سپس توابع اساسی )ترددبر حسب چگالی و سرعت بر حسب چگالی( برای سه کاربری ساخته و پرداخته شد. توابع برازش داده شده از دقت مناسبی برخوردار هستند، بهگونهای که ضرایب تشخیص برای سه کاربری مذکور بترتیب 0/7و0/67و0/8بهدست آمده است و تمامی پارامترهامعنیدار بوده است. بررسی نتایج نشان داد که ضرایب توابع، و نیز ظرفیت و چگالی بحرانی در معابر با کاربریهای مختلف یکسان نیست. بیشترین و کمترین ظرفیت عبوردهی بترتیب مربوط به کاربریهای آموزشی و تفریحی بوده است. ازمیان توابع مختلف، مدلگرینبرگ رابطه سرعت- چگالی کاربری آیینی و تفریحی را بهتر توصیف کرده است. تعامل و رفتار عابران در کاربریهای آموزشی بهنحو محسوسی متفاوت از سایر کاربریهای مورد بررسی بوده است. مقادیر مشاهدهشده ظرفیت در کاربریهای آیینی و تفریحی کمتر از مقادیر ارایه شده توسط آییننامه ظرفیت راههاHCM بود.

Authors

زهرا الهی

کارشناس ارشد، دانشکده مهندسی حملونقل، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران

میثم اکبرزاده

استادیار، دانشکده مهندسی حملونقل، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران