ارزیابی تاثیر مدیریت ارگونومی کارگاههای آموزشی در بهبود عملکرد آموزشهای فنی و مهارتی (مطالعه موردی: هنرستانهای فنی وحرفه ای شهرستان میاندوآب در سال تحصیلی 94-93)

تحقیق حاضر از نظر اجرا به صورت توصیفی (پیمایشی و اسنادی) انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق حدود 700 نفر بودند. براساس فرمول تعیین حجم نمونه کوکران حجم نمونه آماری این پژوهش برابر با 248 نفر انتخاب گردید. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل دو پرسشنامه می باشد. پرسشنامه ارگونومی حاوی 40 گویه و پرسشنامه بهبود عملکرد آموزشی با 14 گویه سنجیده شده است. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از دو روش توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار SPSS انجام پذیرفت. با توجه به نتایج بدست آمده از آزمون همبستگی اسپیرمن، بین دو متغییر اصول ارگونومی و بهبود عملکرد آموزشهای مهارتی و فنی، با میزان ضریب همبستگی بین دو متغیر معادل با 232/0=R و سطح اعتبار حاصله برابر با 002/0=P و همچنین بین دو متغیر شرایط فیزیکی کارگاه و بهبود عملکرد آموزشهای مهارتی و فنی، با میزان ضریب همبستگی معادل با 836/0=R و سطح اعتبار حاصله برابر با 005/0=P و نیز بین دو متغیر وضعیت بدنی دانش آموز و بهبود عملکرد آموزشهای مهارتی و فنی، با میزان ضریب همبستگی معادل با 256/0=R و سطح اعتبار حاصله برابر با 001/0=P رابطه معنی داری وجود دارد. و با توجه به نتایج به دست آمده از آزمون همبستگی معادل با 212/0=R و سطح اعتبار حاصله برابر با 005/0=P و نیز بین دو متغییر تجهیزات کارگاه و بهبود عملکرد آموزشهای مهارتی وفنی با میزان ضریب همبستگی معادل با 788/0= R و سطح اعتبار حاصله برابر با 004/0=P رابطه معنی دار وجود دارد. نتایج آزمون فریدمن نشان داد که در بین مولفه های اصول ارگونومی، مولفه وضعیت بدنی دانش آموز با رتبه میانگین 03/3 دارای اولویت واهمیت بیشتری از سایر عوامل است.

Keywords:

مدیریت ارگونومی , کارگاههای آموزشی , بهبود عملکرد , آموزش ها فنی و مهارتی , هنرستان , فنی وحرفه ای