مهدی فدایی مهربانی - دانشجوی دکتری علوم سیاسی (اندیشه سیاسی) دانشگاه تهران

عزیزالدین محمدنسفی را به جرات میتوان از بزرگترین حکمای الهی ایران در قرن هفتم دانست که متاسفانه چندان شناخته شده نیست. ویژگی مهم این عارف- فیلسوف مکتب کبراویه تعادل فکری وی در زمانهای (سختترین دوران هجوم مغولان) بود که خشونت و افراط از مشخصات بارز آن بود. نسفی مفاهیم فلسفی بسیاری را در کتب خود تشریح کردهاست که یکی از مهمترین آنها مفهوم سیر استکمالی انسان و اساسا حرکت جوهری است که بعدها توسط صدرالدین شیرازی دنبال شد. به نظر می رسد فهم فلسفه اسلامی زمانی ممکن است که بتوان حلقه های مفقوده این زنجیر را بازیافت. نسفی را می توان یکی از آن حلقه هادانست که پیوند دهنده عرفان به فلسفه بود و بعد ها بر مکتب اصفهان بسیار تاثیر گذارد. این مقاله به بررسی وجوه تاثیرپذیری صدرالدین شیرازی از عزیز نسفی در مفاهیم حرکت جوهری و سیر استکمالی این اندیشه میپردازیم.

کمال ، انسان کامل، معرفت ، هستی ، اسفار ، سلوک ، حرکت جوهری