سیدرضا(زهیر) حسینی لواسانی - دانشجوی دکترا فلسفه و حکمت اسلامی دانشگاه تربیت مدرس

شیخ اشراق با ناقص دانستن روش مشایین در دستیابی به حقیقت، روش کشف و شهود رابرمیگزیند؛ اما فکر و برهان چه جایگاهی در روش وی دارد از برخی عبارات او برداشت میشود که فکر و برهان جایی در روش او ندارند و از برخی عبارات دیگر وی نتیجه عکس گرفته میشود . یکی از راه حل های این ناسازگاری ظاهری، تفکیک قایل شدن بین روش شخصی رسیدن به حقیقت و روش انتقال مفاهیم به غیر است. طبق این دیدگاه، روش رسیدن خود حکیم به حقیقت، کشف و شهود است و استفاده از فکر و برهان، تنها برای تعلیم دیگران است، نه برای اطمینان شخصی؛ اما با ذکر سه دلیل محدود کردن جایگاه فکر به جایگاه انتقال مفاهیم به غیر رد میشود. در نتیجه حکیم اشراقی در جایگاه رسیدن شخصی به حقیقت هم می تواند از روش شهودی استفاده نماید و هم از روش استدلالی و در جایگاه انتقال حقایق به غیر از روش استدلالی باید استفاده نماید.

سهروردی، کشف و شهود، فکر، روش، حکمت اشراق، حکیم اشراقی