سیاوش فلاح علی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد کشاورزی دانشگاه زابل
محمود صبوحی - استادیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه زابل

آلودگی آب مسئلهای است که در بسیاری از مناطقی که دارای فعالیتهای عمده کشاورزی و دامپروری هستند، بیشتر به صورت آلودگی نیترات مشاهده میشود. با توجه به منابع بالقوه آلودگی آب در شهرستان زابل، خطرات آلودگی آب شرب برای سلامتی و نیز فقدان آگاهی در زمینه منافع حاصل از ارتقاء کیفیت آب، از روش اولویتبندی «مقایسات دوبهدوی فازی» برای تعیین ارزش منافع بهبود کیفیت آب شرب استفاده شد. بر اساس نتایج بهدست آمده، ارزش این منافع حدود 36/4-07/2 میلیون ریال در سال برای هر خانوار برآورد شد. با توجه به حدود 25 هزار خانوار این شهر، منافع کل بهبود کیفیت آب شرب 98/108-72/51 میلیارد ریال در سال خواهد بود. لذا ، سیاستهایی که بهبود کیفیت آب را هدف قرار می دهند توصیه می شود.

روش مقایسات زوجی فازی، کیفیت آب، معادلات رگرسیونی به ظاهر نامرتبط، زابل