بررسی نگرش دانشجویان دانشگاه رازی کرمانشاه نسبت به رسانه های ارتباط جمعی بر اساس نظریه های ارتباطی رسانه ها

هدف: این پژوهش بررسی نگرش جامعه دانشجویی دانشگاه رازی کرمانشاه نسبت به نقش رسانه ها به عنوان یکی از دستگاه های فراگیر، گسترده و در دسترس همگان، بر اساس نظریههای ارتباطی رسانهها میباشد. روش شناسی: روش پژوهش، از نوع تحلیلی و روش تحقیق پیمایشی است. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه خود ساختهبرگرفته از 17 نظریهای است که به طور مستقیم به تاثیر رسانهها بر مخاطبان پرداختهاند. جامعه مورد پژوهش شامل 385 دانشجو است که به صورت نمونهگیری طبقهای هدفمند انتخاب شدند. یافتهها: یافتههای این مطالعه نشان میدهد که دانشجویان این دانشگاه در 3 مقطع تحصیلی و 3 گروه آموزشی به میزان 63/23%بامحتوای نظریههای ارتباطی رسانهها موافق هستند. به عبارتی با توجه به این که چندین دهه از پیدایش این نظریهها میگذرد و همچنین رسانههای نوین دیگری هم که طی سالهای اخیر به وجود آمدهاند، هنوز نظریههای موجود همچنان مورد تایید بوده و قابل بررسی و تبیین میباشند. در این پژوهش به 0 فرضیه جواب داده شد. فرضیهها بر اساس جنسیت، سن، وضعیت تحصیلی و میزان مطالعه جامعه مورد آزمون قرار گرفت.نتیجهگیری: در مجموع بر اساس این متغیرها اکثریت فرضیهها به جز چند مورد محدود، مورد تایید قرار نگرفتند و رد شدند. یعنیعواملی چون جنسیت، سن و وضعیت تحصیلی و غیره کمتر بر نگرش و نظرسنجی دانشجویان نسبت به رسانههای ارتباطی تاثیر داشتند. یکی از نتایج دور از انتظار در این تحقیق که بر اساس نظریه الگوی بصیرت صورت گرفت، عدم تمایل دانشجویان به مشارکت در خبر رسانی و دادن اطلاعات به همنوعان خود بود که نیاز به بررسی دقیقتری میرود.

Keywords:

رسانه های ارتباط جمعی , نظریه های ارتباطی رسانه ها , رسانه های خبری , دانشجویان دانشگاه رازی , نظرسنجی